բաբուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բա•բուկ
- Սեբաստիա, Պոլիս՝ առանց կրունկի ոտնաման, հողաթափ ◆ Տուտոն բաբուճի սովոր չէ։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։