Jump to content

բաբուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բա•բուր 

  1. Սեբաստիա, Պոլիս՝ առանց կրունկի ոտնաման, հողաթափ ◆ Թրքիրը հիմի կոտր նընգած կնյազի թավուր սատկած կատուներու մորթուց կարած բաբուր ին հաքնում, միթոմ սամուրե է։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։