Jump to content

բադիբուդի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բա•դի•բու•դի 

  1. Գանձակ, Թբիլիսի՝ բոված և բացված եգիպտացորենի հատիկներ ◆ Հոպոպներիս կանչում իմ ու էփած բադիբուդի իմ ուտացնում։ (Խաթաբալա)
  2. (փխբ․) դատարկ, փուչ ◆ Քիմեն չիմ արմնում, վուր էտ թավուր բադիբուդի խոսքիր իս խարջում։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։