բաժանք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑʒɑŋkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•ժանք
բաժանք1[խմբագրել]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- Գանձակ՝ ընտանիքի անդամների և հատկապես եղբայրների՝ ընդհանուր ժառանգությունն իրենց մեջ բաժանելով իրարից առանձնանալը, բաժանությունը ◆ Թշնամու մեռնիլը ասիլ մի, նրա բաժանքը ասա ախպորիցը։ Սահակ Ամատունի
- իրար հետ որևէ կապի մեջ գտնվող մարդկանց բաժանվելը միմյանցից
- արտերի, հանդի են միմյանցից սահմանազատող գիծը
- բաժանասանդղակի նշանները (սովորաբար գծերին) մինջև եղած տարածությունը
- բաժանելը, բաժանվելը ◆ Հիբանի հողերը բաժանք անես ամեն մի շնչի մին օրավար չի հասնի։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- բաժանություն
- ամուսնալուծություն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- բաժանք անել -
- ընտանիքում բաժանություն կատարել
- բաժանել ◆ Հիբանի հողերը բաժանք անես, ամեն մի շնչի մին օրավար չի հասնի։ (Ակսել Բակունց)
- բաժանք ընկնել - բաժանություն սկսվել ◆ Աղոյենց տղերքի մեջ բաժանք ա ընկել։
- բաժանք գցել, ձգել - բաժանություն առաջացնել, գցել ◆ Հարսները տունը բաժանք քցեցին։ Ես քեզ ուզում եմ, դու ինձ ուզում ես, էլ ո՞վ կարող է մեր մեջ բաժանք ձգել։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
բաժանք2[խմբագրել]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- տե՛ս բաժուկ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։