բալեղ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բա•լեղ
- Մուշ՝ տե՛ս բաժ-բոյ ◆ Բաժ ու բալեղ չինարի ծառ, ոչ լավ ուլիկ ու ոչ լղառ։ ◆ Ակռեքն էր սադաֆ՝ ի շար, պռկունքն էր բարակ ի լար, Բալեղն էր բարդին ի փելք, Շորորն էր կաքավի քելք։ Բնս
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։