Jump to content

բալուղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բա•լուղ 

  1. Ղարաբաղ՝ գլանաձև թաղիք, որ դնում են համետի տակից, ձիու՝ գրաստի մեջքը տրորվելուց պահպանելու համար ◆ Փալալին լյավ չի իլալ կարած, բալուղնեն մեջքները հարալ ա։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։