բալուղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բա•լուղ 

  1. Ղարաբաղ՝ գլանաձև թաղիք, որ դնում են համետի տակից, ձիու՝ գրաստի մեջքը տրորվելուց պահպանելու համար ◆ Փալալին լյավ չի իլալ կարած, բալուղնեն մեջքները հարալ ա։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։