բախտաբեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բախ•տա•բեր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (հզվդ․) բախտավորություն, երջանկություն բերող ◆ Կինը սեր է, բախտաբեր է՝ թե սեր տաս։ Հովհաննես Շիրազ
  2. բարեբախտությամբ եղած, բարեբախտ, բարեբաստիկ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. երջանկաբեր
  2. բարեբախտ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]