բախտաքար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բախ•տա•քար
- տափակ՝ մեծ՝ ծանր քար, որ ձիթհանքներում դնում են բովքարի վրա՝ կտավատը ճզմելու՝ մամլելու նպատակով
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։