Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•հա•կոթ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գանձակ՝ փայտի ուղիղ ձող, որ ամրացվում է բահի գլխի խողովակաձև բացվածքի մեջ, բահի կոթ ◆ Որը մի թի, որը մի բահակոթ… վեր կալան։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Էն սհաթը որը մի բահակոթ․․․ վեր կալան, էկան առաջին կաննեցին։ (Պերճ Պռոշյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։