Jump to content

բաղքուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բաղ•քուն 

  1. Համշեն՝ խիստ սառնամանիք ◆ Իսա բաղքուն տուսը ի՞նցո գենասց գու։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։