բամբակ-կոկով

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բամ•բակ-կո•կով 

  1. թույլ՝ կնատ՝ խեղճ ու անճարակ մարդ ◆ Շատ բամբակ-կոկով էս եղեր, ծո։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։