բանավարժանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑnɑvɑɾʒɑŋkʰ]

վանկեր՝ բա•նա•վար•ժանք 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) ապարդյուն` էական մտքեր չպարունակվող ճառախոսություն
  2. խոսքեր փոխանակելով սահմանափակվելը ◆ Երկրորդը` ԱՄՆ-ի և նրա դաշնակիցների դիրքորոշումն է, որը դրսևորում է բանավարժանքներով: Ավանգարդ (թերթ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]