բանատող

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•նա•տող 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. չափական ստեղծագործության յուրաքանչյուր տողը, որպես կառուցվածքային միավոր
  2. (հզվդ․) ստեղծագործություն, բանաստեղծություն, տեղ, տե՛ս ոտանավոր ◆ Սիամանթոն մի բանաստեղծ էր, որ ժողովրդի անհուն, անեզրական ցավը և վրեժի բոցը դարձրեց բանատող։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տող (բանաստեղծության տող) (գրկն․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։