Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•նաց•նել

Ստուգաբանություն

աշխատեցնել, տե՛ս բանեցնել ◆ Երևացող քարերը տարել, բանացրել էին։ (Մուրացան) ◆ Դրան բանացրա, անկյալ ա երևում։ Սահակ Ամատունի
շահագործել, գործարկել ◆ Հիմի ո՞վ ա ձեր ջաղացները բանացնում։ (Ձեռագիր)
գործադրել, օգտագործել ◆ Ջուրը քիչ-քիչ բանացրա, բերող չկա։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Ընչանք բերնին լեզու ու ձեռին հունար կար, բանացրեց։ (Ձեռագիր)
Նոր Նախիջևան, Պոլիս՝ վերքի վրա զանազան նյութեր դնելով՝ թարախը հանել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։