բանձրապուլիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [bɑnd͡zɾɑpuˈlik]

վանկեր՝ բանձ•րա•պու•լիկ 

  1. կլոր քար, որ երեխաները նետում են վերև՝ իրենց բազկի ուժը՝ շնորհքը ցույց տալու համար ◆ Իմ բանձրապուլիկը տվեց հընցավ քոնին։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։