բաշաթափ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բա•շա•թափ
- Արարատյան՝ պատի գլխից՝ եզրից գլորված՝ վայր ընկած
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- բաշաթափ անել - պատի գլխից վայր գցել ◆ Տան կտրից բաշաթափ արեց: Սահակ Ամատունի
- բաշաթափ ըլնել - պատի գլխից վայր ընկնել ◆ Պատի պռնկին կաննած էր, մին էլ տեսանք բաշաթափ ըլավ: Սահակ Ամատունի
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։