բաշաթափ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բա•շա•թափ
- Արարատյան՝ պատի գլխից՝ եզրից գլորված՝ վայր ընկած
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- բաշաթափ անել - պատի գլխից վայր գցել ◆ Տան կտրից բաշաթափ արեց: Սահակ Ամատունի
- բաշաթափ ըլնել - պատի գլխից վայր ընկնել ◆ Պատի պռնկին կաննած էր, մին էլ տեսանք բաշաթափ ըլավ: Սահակ Ամատունի
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։