բառախուրձ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑrɑˈχuɾd͡z]
վանկեր՝ բա•ռա•խուրձ
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) Բառերի անհարկի կուտակում։ ◆ Երբ վերոտպյալ բառախուրձը կապված էր, հրատարակված՝ մասնախմբի հասցեով ստացվեց նամակների հսկա մի դեզ։ -Գարուն
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։