բառահեղում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑrɑhɛˈʁum]
վանկեր՝ բա•ռա•հե•ղում
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) Բառերի հորդառատորեն թափվելը, բառերի տարափ։ ◆ Հանրապետություններն առաջ կտրուկ մրցում էին, թե որն ավելի շատ հյուրեր կհավաքի, ում բաժակաճառերն ու անվերջանալի բառահեղումներն առավել բարձրագոչ կլինեն։ Սիլվա Կապուտիկյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։