բարաբաստ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [bɑɾɑˈbɑst]
վանկեր՝ բա•րա•բաստ
- Ուրմիա՝ արգելք, կաշկանդում ◆ Խասավ շըհարի դարվազան, տըսավ փակ ի, սաղ բարաբաստ: Ժվ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- բարբաստ անել, կաշկանդել, կուլուկապ անել ◆ Քյուչաները սանգյառ կապին, հար յանեն բարաբաստ արին։ Ժվ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։