Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարակացաւ

վանկեր՝ բա•րա•կա•ցավ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ակն, Արարատյան, Եվդոկիա, Կարին, Մալաթիա, Մոկս, Նոր Նախիջևան, Պարտիզակ, Սեբաստիա՝ հյուծախտ, պալարախտ, տե՛ս թոքախտ ◆ Նրա հիվանդությունը բարակացավ էր դառել։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Ախպերտիք, աղջիկը շատ նեղության մեջ է, հիվանդ է, բարակացավ է։ ՀժՀք
(հզվդ․) ներքին պառակտում, քայքայիչ վեճ ◆ Տղայք, շատ եղանք դավաճաններով, քայքայվեցինք, վերջ տանք այդ բարակացավին։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։