Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•րա•քաթ

Ստուգաբանություն

առատություն, առատ լինելը, երկար ժամանակ չվերջանալը, լիություն, շահավետություն ◆ Էլ ջբումս բարաքաթ չմնաց, ինչ դու էդ կոտրած ոտդ տուն դրիր ըստեղ։ (Նար-Դոս) ◆ Նրանց ճրագն ու մոմն էլ բարաքա ուներ։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Օջախս լիքը ըլի, տանս՝ բարաքյաթ, թող օրը հազարը մտնի, դուս գա։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Աստված բարաքյաթ տա, դու ինձ չըսիր հինգ մանեթով յոլա տար։ (Պերճ Պռոշյան)
արդյունավետություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։