բարբաջարան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾbɑd͡ʒɑˈɾɑn]

վանկեր՝ բար•բա•ջա•րան 

Գոյական


  1. (նորբ․) (մամ․) ավելորդ, դատարկ խոսակցությունների վայր՝ տեղ

Աղբյուրներ[խմբագրել]