բարդաղ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [bɑɾˈdɑʁ]
վանկեր՝ բար•դաղ
- Շամախի՝ կավից շինած մի տեսակ անոթ, մեծ փարչ ◆ Բանվորները նավթը պահեստից կաթսաներն էին տեղափոխում դույլերով կամ բարդաղ ասված կավից շինված մի տեսակ անոթով։ (Շիրվանզադե)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։