բարելավիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾɛlɑˈvit͡ʃʰ]
վանկեր՝ բա•րե•լա•վիչ
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) Բարելավող, որակը բարձրացնող նյութ` խառնուրդ։ ◆ Նման որակական փոփոխությունն արդյունք է հանրապետությունում առաջին անգամ հացի որակի «Պարեն» բարելավիչի կիրառման։ «Հայաստանի Հանրապետություն»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։