բարեհնչություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾɛhnt͡ʃʰutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարեհնչութիւն

վանկեր՝ բա•րե•հ(ը)ն•չու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. բարեհունչ լինելը
  2. (լեզվբ․) խոսքի արտասանական հաճելի տպավորություն ստեղծելու նպատակով կիրառվող ոճական-արտահայտչական այն եղանակները, հնարները, որոնք պայմանավորված են հնչյունի, հնչյունակապակցության արտասանության որակային կամ քանակային հատկանշով, տեղով, դիրքով և այլն
  3. հեշտ արտասանվող և լսողական հաճելի տպավորություն թողնող հնչյունի կամ հնչյունակապակցության հատկություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բարեհնչյունություն, բարեհնչունություն, բարեհունչություն, ախորժանչություն, ախորժահնչյունություն, քաղցրահնչյունություն, քաղցրահնչություն, քաղցրահնչունություն, փափկահնչյունություն, փափկահնչություն, պեր-ահնչունություն, պերճահնչություն, ախորժալուրություն, անուշալուրություն, հեշտալուրություն, քաղցրալուրություն, ախորժաձայնություն, անուշաձայնություն, բարեձայնություն, քաղցրաձայնություն, դյուրաձայնություն, պերճաձայնություն, ախորժանվագություն, բարենվագություն, քաղցրանվագություն, նվագունություն, մեղեդիականություն (բարեհունչ լինելը)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։