բարերարել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•րե•րա•րել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. բարերարություն անել, մեկի լավություն անել ◆ Մի մեծահոգի տղամարդ իմ բարեխոսությամբ հանձն է առել բարերարել ձեզ։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]