Jump to content

բարերարել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•րե•րա•րել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. բարերարություն անել, մեկի լավություն անել ◆ Մի մեծահոգի տղամարդ իմ բարեխոսությամբ հանձն է առել բարերարել ձեզ։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]