բարիբան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բա•րի•բան 

  1. Թբիլիսի, Կարին՝ ժանտախտ ◆ Հազար տեսակ ցավ ու չոռ կպատահին, էս է՝ վարցավք կամ շոպի հիվանդ է, բարիբան է, կերցավ է։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
  2. Ախալցխա, Թբիլիսի, Պոլիս՝ պալար, բշտիկ ◆ Բարիբան նընգնի քնթումդ։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։