բարխու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բար•խու 

  1. Արարատյան՝ այն սննդամթերքը, որ տալիս է փեսայի հայրը հարսի հորը՝ հարսանիքի կերակուրներ պատրաստելու համար ◆ Փողն աչքներիս վրա, խալաթներն էլ հետը, համա ամոթ ա, որ զուռնաչին ածելով ընկնի գեղի մեջ, թե բարխու եմ տանում։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։