բարխուդար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բար•խու•դար
բարխուդար 1
[խմբագրել]- Ուրմիա՝ գյուղապետ, իշխան, դատավոր ◆ Ես մե օլքյայի բարխուդար, էն մե հարամի, կյուեղ գյադա։ Ժվ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]բարխուդար 2
[խմբագրել]- մեծ գավաթ ◆ Սկզբում մի-մի բարխուդար դատարկեցին միջնեկ ախպեր Օսեփի, ջոջ ախպեր Արզումանի կենացը։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։