բարձուքաշի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բար•ձու•քա•շի 

  1. Ղազախ՝ բարձրացնելը և իջեցնելը ◆ Նա (ոտները) ցրտից բարձուքաշի էր անում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։