բարձրաբուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րա•բուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. բարձր բուն ունեցող ◆ Ես հպարտ էի այդ ժամանակ ինչպես լեռան գլխին բուսած բարձրաբուն կաղնին։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բարձրացողուն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]