Jump to content

բարձրահոն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑˈhɔn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րա•հոն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. բարձր հոնքերով, որի հոնքերի կամարը բարձր է, հոնքերը բարձր պահած
  2. (փխբ․) ինքնահավան, մեծամիտ, գոռոզ, հպարտ ◆ Դու կանցնեիր՝ շքեղաշուք, բարձրահոն, Դեռ մանկունակ, բայց վեհաքայլ ու անդորր։ (Վահան Թեքեյան)
  3. (փխբ․) մեծամիտ, ամբարտավան
  4. (փխբ․) բարձր, բարձրաբերձ ◆ Երկու բարձրահոն ժայռերի մեջ էր գյուղը։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս մեծամիտ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]