բարձրաձայնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑd͡zɑjˈnɛl]

վանկեր՝ բարձ•րա•ձայ•նել 

Բայ

  1. (նորբ․) բարձր ձայնով կանչել, բղավել ◆ Նրան թվում էր, թե կարող էր բարձրաձայնել, բայց չէր հասկանում, թե ինչու բերան չէր բացվում։ Մուշեղ Գալշոյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]