բարձրաճաշակություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑt͡ʃɑʃɑkutʰˈjun]
վանկեր՝ բարձ•րա•ճա•շա•կութ•յուն
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․)Բարձր ճաշակ ունենալը, բարձրաճաշակ լինելը։ ◆ Դրական կարծիք հայտնողները վկայում են հիմնականում ռուսական գովազդների բարձրաճաշակությունը` հայկականի նկատմամբ։ Մոլորակ (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։