բարձրանիստ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑˈnist]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րա•նիստ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (հզվդ․) բարձր, բարձրադիր, շատ բարձր ◆ Նա նայում էր բարձրանիստ սարերին։ Սերո Խանզադյան
  2. բարձր տեղում գտնվող

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս բարձրադիր

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]