Jump to content

բարձրաշառաչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑʃɑˈrɑt͡ʃʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բար•ձրա•շա•ռաչ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. բարձր ձայնով շառաչող, բարձրագոչ, բարձրաձայն ◆ Այս այգաբացի երթը զրնգուն Իմ բարձրաշառաչ երգն է ավետել։ Եղիշե Չարենց
  2. բարձրադղորդ, մեծադղորդ, վերամբարձ (փխբ․)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]