Jump to content

բարձրաշեշտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑˈʃɛʃt]

վանկեր՝ բարձ•րա•շեշտ 

Բառակազմություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) Բարձր շեշտ ունեցող, բարձր շեշտով։ ◆ Աշխարհի` Մուշեղ Իշխանի դիտարկումը շիկացած զգացումներ չի ծնում։ Ծնում է միայն խոհ, հարցադրում, տրտունջ (երբեմն-երբեմն միայն բարձրաշեշտ): «Հայաստանի Հանրապետություն»

Աղբյուրներ

[խմբագրել]