բարձրապահյալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑpɑhˈjɑl]

վանկեր՝ բարձ•րա•պահ•յալ 

Ածական

  1. (նորբ․) հատուկ խնամքով պահված՝ թաքցված ◆ Բայց և բույրերը այն բարձրապահյալ բժժանք-բույսերի, Որ Տիկնանց տիկին Սաթինկան տենչի տերն էին դառնում։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]