բարևտուք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•րեվ•տուք 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (արևմտհ․) բարև տալը, ողջունելը ◆ Այդ բարևտուքի արարողությունը բնավ պարտավորիչ չէ։ «Երևանյան օրեր»

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե´ս բարև
  2. նինջ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]