բացադարձություն
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑt͡sʰɑdɑɾd͡zutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բացադարձություն
վանկեր՝ բա•ցա•դար•ձութ•յուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- բացադարձելը, երես դարձնելը, հրաժարվելը
- ճարտասանական ձև, երբ խոսողը կամ հեղինակը դիմում է ուղղակի (երկրորդ դեմքով) հեռավորներին, մեռածներին կամ անշունչ առարկաներին
- տե՛ս անձնավորում ◆ Ո՞նց գաս, իմ լուսնակ, հեզիկ ու հանդարտ։ Ալիշան
- տե՛ս շեղում
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
- Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։