բացվենալուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բաց•վե•նա•լուկ 

  1. Արարատյան՝ մանրատերև և հոտավետ բույս, որ խառնում են պանրի, սպասի և շոռի մեջ, բարձվենյակ ◆ Մինն էլ բացվենալուկի ծաղիկ ա խտիտ արած բերում։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։