բելլու
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բել•լու
- Արարատյան, Թբիլիսի, Մուշ՝ հայտնի, նկատելի, ակնառու ◆ Մեջը սև ձութ լցրուց ու էլ ետ ընենց կպցրուց, որ բելլու չանի։ (Պերճ Պռոշյան)
- նշանավոր ◆ Խոսկըս անց է կենում բելլու շահանդազի նման։ (Սայաթ-Նովա) ◆ Ես աղջիկ եմ, ալլու եմ, նշանլու եմ, բալլու եմ։ Ահ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- բելլու անել - հայտնի դառնալ՝ նկատվել, երևալ ◆ Դե, վիր դիր հիրա տեղը,- ասեց ձին,- ընենց որ բելլու չանի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- բելլու լինել - հայտնի լինել՝ դառնալ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։