բեկոր-հուշարձան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɛkɔɾ huʃɑɾˈd͡zɑn]
վանկեր՝ բե•կոր-հու•շար•ձան
Գոյական
- (նորբ․) որևէ բանի մնացորդ, որ ծառայում է որպես հուշարձան, հուշարձանի բեկոր ◆ Քո ճակատը մագաղաթի հին պատառիկ է ասես, Մարմարոնյա մի ափ բեկոր-հուշարձան։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։