Jump to content

բեհուշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բե•հուշ 

Արարատյան, Ջավախք՝

  1. ուշաթափ, ուշքը գնացած ◆ Ո՞նց ա էրեխեն։ - Բեհուշ վեր ընկած ա։ Սահակ Ամատունի ◆ Մանչը բեհուշ կեղնի, գյնի չադրի կուշտը։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  2. Ղարաբաղ՝ հիշողություն չունեցող

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։