բեճ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բեճ 

1. Բուլանըխ, Խոտուրջուր, Լոռի, Մուշ, Սեբաստիա, Վան՝ թիակոսկր
2. Արարատյան, Ախալցխա, Զեյթուն, Խարբերդ, Խոտուրջուր, Մոկս, Վան՝ ուսոսկր, ուսագլուխ ◆ Հրացանը բեճը զարկած՝ կերթար։ (Հրաչյա Աճառյան)
3. Ախալցխա, Խարբերդ, Սեբաստիա, Տիգրանակերտ՝ թիկունք, կռնակ ◆ Աղջիկ, աղջիկ, ժողվե բեճիդ մազերե, Շատ կսիրեմ երեսիդ համզանիրե։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
4. Տրապիզոն՝ ջուլհակի ոստայնի սանրը
5. (փխբ․) ծուռ, ոչ ուղիղ

Արտահայտություններ

1. բեճ տալ - կռթնել՝ հենվել (դռանը)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։