բեմուրվաթ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բե•մուր•վաթ
- Արարատյան, Բորչալու՝ անպետք, անպիտան ◆ Բեմուրվաթ մոլլեն առաջս կտրեց։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Բեմուրվաթ նազանի, դարդեդ հիվանդացել եմ, ի՞նչ կլի՝ մեկ անես ճէ, այբ ու րէ՝ ճար։ Աշոտ Հովհաննիսյան
- Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ տմարդի, փոքրոգի ◆ Ջադուքարին չիմ տեսի, բեմուրվաթին․․․ չիմ տեսի։ (Սայաթ-Նովա) ◆ Էղավ-չեղավ, էնպես էղավ, որ մըր գեղից մե բեմուրվաթ աչքով էր էրել քվորդ։ (Մաթևոս Մամուրյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։