բենյուր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [bɛnˈjuɾ]
վանկեր՝ բեն•յուր
- Պարտիզակ՝ անմիտ, անխելք ◆ Բենյուր է, ինչ պիտի ըլլա։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։