բեռուբարձ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɛruˈbɑɾd͡z]
վանկեր՝ բե•ռու•բարձ
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) Մշակութային հարստության, ոգեղեն գանձերի պաշար:◆ Սևակը Չարենցին իրավացիորեն համարում է ազգային դարավոր ավանդների ու «բեռուբարձի» օրինակ ժառանգորդը։ «Հայաստանի Հանրապետություն»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։