բզվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բ(ը)զ•վել 

  1. Փախուստ տալ, ծլկել։ ◆ Վեգերը խլեց ու բզվեց։ ◆ Դե բզվիր, թե չէ կգա, հոգիդ կհանե։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։