բթնոց
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բ(ը)թ•նոց
Արարատյան, Մուշ, Սեբաստիա՝
- բութ մատը պաշտպանելու կաշվե հարմարանք ◆ Մաղակարները ձևիչը բռնելուց բթնոց էին դնում։
- բութ մատին դրվող մատանի ◆ Մի բթնոց շինել տվեց, վրան իր անունը փորել տվեց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։